Totaal aantal pageviews

zaterdag 28 maart 2015

60 days in Spain

Hola !

Vandaag is mijn zestigste dag in Spanje, en ik moet zeggen, de beste tot nu toe!
Ik zal beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben; las fallas.

Las fallas zijn dus feesten die enkel in de provincie Valencia gevierd worden, nergens anders in Spanje. Het valt het beste te vergelijken met carnaval, maar dan de indrukwekkende versie. Ze beginnen dus al maanden op voorhand aan het maken van de 'fallas', levensgrote poppen van karton/papier/ijzer/... Deze worden tijdens las fallas, tussen 15 en 19 maart her en der verspreid in de stad. Verder is er iedere dag gedurende las Fallas de mazcleta, waarbij er een heel vuurwerkspektakel is (maar zonder zicht, voornamelijk het lawaai van bommetjes die ontploffen). Dit is iets wat je zeker moet meegemaakt hebben als je Valencia bezoekt tijdens las fallas. Het geluid en gevoel dat dit meegeeft is echt onbeschrijfelijk. Je voelt letterlijk elke vezel in je lichaam trillen. Dan, op de laatste dag van las fallas, is er la crema, waarbij al die kunstwerken dus in brand worden gestoken (komt van een oude traditie). Het was heel indrukwekkend om die reuzachtige poppen in vlammen te zien opgaan, met het nodige vuurwerk, deze keer ook met beeld. 
Een paar foto's ter verduidelijking:








Na las fallas vertrokken Kimberly en ik naar Barcelona. Na een vijf uur durende treinrit kwamen we aan. We hadden een airbnb appartementkamer gehuurd, in een zijstraatje van La Rambla, knal in het centrum dus! De eerste dag hebben we gewoon veel rondgewandeld en alle kleine straatjes van Barcelona ontdekt. 

Op de tweede dag stonden een gratis citytour (zoals in Madrid) en een bezoek aan La Sagrada Familia op de planning. De tour was zeer interessant en we leerden Barcelona op een andere manier kennen. Het goede van een gidsing is dat je het verhaal meekrijgt, achter iets wat anders misschien gewoon 'een kerk' of 'een beeld' zou zijn. Dit brengt zo een grote meerwaarde aan een citytrip, dat ik echt van plan ben dit altijd te proberen op eender welke citytrip ik nog zal maken. Na de citytour aten we in 'Pim Pam Plat' een heerlijke veggieburger, de eerste sinds ik hier in Spanje ben. De Sagrada Familia was echt super super indrukwekkend. Zoooo een groot gebouw, echt zot! We trokken een hele serie foto's en daarna besloten we ook de binnenkant van de Sagrada Familia te bezoeken (waar we in een ellelange rij voor moesten aansluiten). Eens binnen werd de verwondering nog groter en groter. Echt indrukwekkend om dit langs de binnenkant te kunnen zien en hierbij alle uitleg te krijgen via een audiogids.

Op zondag bezochten we het Parque Güell. We begonnen met het gratis deel van het park, en toen we onze tickets wilden kopen om het 'echte' park te bezoeken, bleken we 2 uur te moeten wachten voor we binnen konden. We aten dus een broodje in een van de vele restaurantjes en deden nog wat souvenierwinkeltjes voor we het park binnen konden. Het park zelfs was ook zeker de moeite en bovenaan had je een mooi zicht over de stad.


Maandag was onze laatste dag in Barcelona en hadden we besloten om ons op te splitsen. Kimberly wou heel erg graag het voetbalstadion van Barcelona zien en aangezien ik niet zo'n voetballiefhebber ben, besloot ik om Casa Mila van Gaudi te bezoeken. Langs de ene kant was het jammer om dit alleen te doen, want dan kon ik mijn verwondering niet onmiddelijk delen. Maar langs de andere kant ben ik ongelofelijk blij dat ik dit toch bezocht heb. Om 17u hadden we onze trein terug en ik was blij dat we rond 22.30 terug thuis waren. 

De rest van de week was enorm vermoeiend, met veel opdrachten en uitstappen. Veel uitrusten kwam er dus niet echt van. Op donderdag hadden we de langverwachtte uitstap met Marketing; paardrijden. We bezochten 'Mas de Xetà', een bedrijf waar we ook een paper over moeten schrijven. We gingen dus een paar uurtjes zelf op prospectie. Het paardrijden bleek uiteindelijk maar 10 minuutjes op een pony te zijn, maar het was toch wel heel grappig. Daarna was er nog een mini-klimmuur, een mini-deathride en een kleine rondleiding over het terrein. 

Op vrijdag gingen we op uitstap naar Xabia, een stadje op iets minder dan een uur van Gandia rijden. We vertrokken om 9u (lees 9.30) met de bus en de eerste 'opdracht' van de leerkracht was: ga maar een koffietje drinken. We deden dus een gezellig terrasje met de hele klas. Rond 11u begon er een presentatie over Xabia, waarbij ik moeite moest doen om niet in slaap te vallen, want de presentator was niet bepaald enthousiast. Gelukkig volgde er een leuke rondleiding in Xabia, maar was er te weinig tijd om alles te kunnen bezoeken. Dit staat dus zeker nog op mijn to do lijstje voor ik naar huis kom. 's Avonds ging ik nog lopen op de dijk samen met Ike (iets wat ik de laatste tijd al een paar keer heb gedaan; joggen!). Daarna beloonden we onszelf met lekkere 'patatas bravas' in een restaurantje tegenover ons appartement.


Vandaag is het de zestigste dag dat ik in Gandia ben. De tijd gaat zó snel voorbij, echt niet normaal. Zoals ik al zei toen ik dit blogbericht begon te schrijven, vandaag was een van de beste dagen tot nu toe. Vanmorgen maakte Ike en ik ons klaar om beach volleybal te gaan spelen. We hadden om 10u afgesproken op een van de vele volleybalplaatsen op het strand. Uiteindelijk waren we met zo'n tien erasmusstudenten die mee wilden spelen en ik amuseerde me echt. In het middelbaar haatte ik de lessen van volleybal altijd, maar nu was dat echt heel anders. Misschien hielp de 'setting' (zon zee strand) ook wel wat mee. Na een paar uur gingen we naar huis om ons klaar te maken voor de barbecue. Het was een 'evenement' georganiseerd door erasmus en er waren zo'n 50 mensen. Het zaligste was dat het stralend weer was en het op het dak van een van de appartementen te doen was. Hier hadden we een prachtig zicht op de zee en Gandia. 

Zoals jullie op de foto rechtsonder kunnen zien, heeft elke prachtige dag ook een iets negatievere kant; ik ben momenteel een kreeft. Maar ik heb er het volste vertrouwen in dat dat rode binnenkort bruin zal zijn!

Nog een hele dikke merci aan alle lezers, het is altijd leuk om te horen dat jullie mijn blog volgen! (dan weet ik tenminste weer voor wie ik schrijf)


Besos,
Jellemieke







maandag 16 maart 2015

48 días en España

Hallo allemaal !

Nog eens dringend tijd om jullie op de hoogte te houden van mijn tijd hier in Spanje, want het duurt niet lang meer, of ik ben al 50 dagen van huis!
Aangezien er al een paar weken voorbij zijn sinds mijn vorige blogbericht, zal ik gewoon enkele hoogtepunten aanhalen.

Omdat het weer de laatste tijd steeds beter en beter wordt, en ze voor maandag 2 maart wel 27°C voorspelden, besloten Ike (mijn Duitse roommate) en ik om 7 uur 's morgens naar de zonsopgang te gaan kijken. Ons vroege opstaan werd beloond en we konden genieten van een super indrukwekkende zonsopgang. De rest van de dag genoten we van het prachtige weer op het strand.






Hoogtepunt #2 is dat ik gesolliciteerd heb bij verschillende campings en hotels in het buitenland voor vakantiewerk. Ik deed dus twee skypegesprekken (waar ik uiteraard enorm veel zenuwen voor had), met twee campings in Italië en Spanje. Ik werd twee keer aangenomen, maar koos voor het bedrijf van Spanje. Ik zal deze zomer dus niet veel in België te zien zijn, maar werken als Animatrice op een Camping in Girona, een stadje boven Barcelona.

In het weekend van 7 en 8 maart ging Kimberly naar België en Ike naar Valencia, dus zou ik een weekend alleen doorbrengen in ons appartement. Gelukkig organiseerde ESN op zaterdag een 'nature trip', waar ik mij voor had ingeschreven. Ik leerde fijne nieuwe mensen kennen en we maakten een toffe, maar zeer vermoeiende wandeling in Villalonga, een stad op zo'n 20 km van Gandía. Ik was blij toen we 's avonds terug waren en ik, aangezien ik alleen thuis was, heel erg vroeg in mijn bed kon kruipen om te bekomen van de dag.
De volgende ochtend poetste ik het heeeeeeeeeeeeeeeeeele appartement en daarna ging ik met Chiara (Duitsland) en Quentin (Frankrijk) churros eten. Een goede beloning voor een lange poetsdag!


Afgelopen weekend ging ik op citytrip naar Madrid. Ik had tijdens de nature trip enkele leuke meisjes van Duitsland leren kennen en een van hen heeft haar auto hier in Gandía.
Heel impulsief boekten we dus een airbnb appartement in Madrid en besloten we om vrijdag te vertrekken en zondag terug te komen. 

Vrijdag vertrokken we dus voor een 4 uur durende autorit naar Madrid. Het feit dat we mekaar niet zo super goed kenden, hielp goed mee om toffe gesprekken te hebben en de tijd ging snel vooruit. Het appartement in Madrid was groot, proper, warm, in een woord: ideaal! We installeerden ons en besloten de stad in te gaan. Dit was al een heel avontuur aangezien we geen kaart van Madrid hadden, noch wisten hoe het metrosysteem werkte. Uiteindelijk stapten we aan een verkeerde halte af, maar na een hele wandeling, waarbij we gelukkig ook al wat bezienswaardigheden zagen, kwamen we uiteindelijk toch in het centrum uit.

Madrid heeft echt honderden straatjes waar je kan ronddwalen, genietend van de zon, de leuke huisjes, souvenierwinkeltjes, etc. We waren echte toeristen en probeerden zoveel mogelijk leuke plaatsen te ontdekken. 's Avonds kwamen we pas rond 22u aan in ons appartement, moe maar voldaan na een eerste dag in Madrid.

Ik - Chiara -  Sophie - Julia

Op dag twee hadden we een gratis tour in Madrid geregeld, die om 11 uur zou starten. We hadden het reizen met de metro een beetje onderschat en moesten ons echt haasten om op tijd te zijn. Toen we aankwamen op 'La Plaza Mayor' stonden er wel meer dan 150 mensen te wachten voor de gratis tour. Gelukkig waren ze goed georganiseerd en waren er voldoende gidsen, waardoor we terecht kwamen bij Fabricio, onze Argentijnse gids die al zo'n 5 jaar in Madrid woont.

De gidsing was echt perfect. De stukken geschiedenis die verteld werden waren allesbehalve saai, met véél dank aan onze gids. Iedereen van de groep kreeg een personnage toegewezen, de ene was koningin Isabella II, een ander koning Filip II, etc. Zo was het verhaal veel beter te volgen omdat we allemaal in een soort rollenspel gezet werden. We zagen een zeer groot deel van Madrid op zo'n 2 uur tijd. Daarna besloten we nog wat te shoppen en rond te wandelen in het centrum. We gingen rond 18u naar huis om even te rusten en om 's avonds het nachtleven in Madrid eens te ontdekken. In de buurt 'La Latina' zouden de leuke bars en cafeetjes te vinden zijn. Het bleek inderdaad de populairste buurt van Madrid te zijn die avond, want er was bijna nergens plaats om te zitten (zelfs niet om te staan). Uiteindelijk vonden we toch een plekje in een cafeetje. We hadden nog wel een beetje honger en wilden dus een van de dessertjes op de kaart bestellen. Chiara en ik besloten om samen het 'seizoensfruit' en 'verschillende soorten ijs' te bestellen. Toen ik aan de ober vroeg voor het seizoensfruit, bleek er enkel ananas te zijn. Of banaan. Ik besloot de fruitsla dus te laten voor wat het was, en we bestelden enkel het ijs. Wat we later op ons bord kregen, was goed voor een half uur slappe lach. 

Dit mini ijsje, kostte volgens de kaart VIER EURO VIJFTIG. We geloofden onze ogen niet, echt zo'n afzetterij!!! Ik was al lang blij dat ik geen 'seizoensfruit' besteld had, want dan had ik hoogstwaarschijnlijk drie euro betaald voor een banaan. 
Gelukkig moesten we uiteindelijk 'slechts 3 euro' betalen voor het ijsje.
Later op de avond hadden we afgesproken met enkele Franse erasmussers die hetzelfde weekend ook in Madrid waren. Het was een toffe avond die niet té laat werd, aangezien we nog een uur op de metro naar huis moesten.

Boven: Madrid, het beruchte ijsje en een selfie op de roltrap
Midden: Selfie op de Plaza, en onze mega enthousiaste gids Fabricio
Onder: een leuk souvenierwinkeltje 
Op onze laatste dag in Madrid waren we van plan om een leuke picknick te doen in het park. Het weer was echter niet meer zo zonnig, waardoor we gewoon besloten de laatste souveniertjes te kopen en het 'Museo del Prado' te bezoeken. Dit was gratis voor studenten en heel erg indrukwekkend. Tijdens de lessen 'kunst en cultuur', vorig jaar op school, hadden we zóveel schilderijen besproken, die ik nu allemaal in het echt gezien heb. Jammer genoeg waren we vrij moe en het museum was reuzachtig. Ook werd het later en later en hadden we nog een terugrit van 4 uur voor de boeg. Uiteindelijk vertrokken we pas rond 18u in Madrid, terwijl we ons hadden voorgenomen om ten laatste om 16u te vertrekken. Dankzij onze geweldige chauffeur Julia, werd ik rond 22u voor de deur van mijn appartement afgezet: wat een luxe!

boven: selfie
midden: Palacio de los cibeles
onder: pinchos, meto, Plaza Mayor

Vandaag waren we, zoals verwacht, om 8u30 in de les. Deze week hebben we echter vrij, omwille van de Fallas (soort Carnaval in Valencia), maar de lessen op maandag zouden gewoon doorgaan.


Blijkbaar waren we de enige die moedig genoeg waren om naar de les te gaan. Na nog wat gewacht te hebben, kwamen er nog enkele andere studenten, maar we waren in totaal maar met 8. De les zou exact hetzelfde zijn als die van volgende week woensdag en we hadden niet de juiste kaarten mee om de oefeningen te maken. We besloten dus gewoon om naar huis te gaan (met goedkeuring van de docent natuurlijk).

Voor de rest staat er nog veel leuks op mij te wachten:
- deze week zijn de Fallas, waarvoor we minstens 2 keer naar Valencia zullen gaan
- van vrijdag tot maandag ga ik met Kimberly naar Barcelona, op naar citytrip #2!
- dan nog 1 weekje les, waar we onder andere nog op daguitstap gaan voor Marketing (paardrijden, jawel, #gottalovespain !)
- de paasvakantie waarin mama & co en daarna ook nog papa op bezoek zullen komen !!
- de trip naar Ibiza met ESN, begin mei

Zo, dat was het voor deze keer!
Heel veel liefs, kusjes en knuffels !

Jellemieke














zondag 1 maart 2015

de tijd gaat snel, gebruikt 'em wel !

Hallo allemaal !

Hier weer een update, zodat jullie allemaal op de hoogte blijven van mijn geweldige tijd hier!

Ik eindigde mijn vorig blogbericht met het bericht dat Sofie zou komen, dus ik zal daar eerst even over vertellen. Het spijtige was dat we, ondanks dat we bezoek hadden, toch gewoon naar de les moesten. Maar de lessen gingen goed vooruit, omdat we wisten dat er thuis iemand op ons zat te wachten. De tijd vloog voorbij en voor we het goed en wel beseften was het al Sofies laatste avond bij ons. We gingen met ons vieren uit eten (Kimberly, Sofie, Ike en ik) in een leuk restaurantje. Toen Sofie zaterdagochtend weer naar het koude Belgenlandje vertrok (hoewel het hier in Spanje nét de week toen Sofie er was, ook regende), maakten Kimberly en ik ons klaar om naar Valencia te vertrekken.



Het zou ons tweede bezoek aan Valencia zijn, maar deze keer met gids, dus dat is altijd interessanter. We deden dezelfde route als Kimberly en ik de week ervoor hadden gedaan, maar kregen nu overal een korte uitleg. Ook bezochten we weer de centrale markt (waar ik weer een overheerlijke mango kocht) en alle bezienswaardigheden die we dus al gezien hadden. 's Middags (lees: rond 15u) gingen we met een groep van ongeveer 15 man in een leuk restaurantje eten. We aten pinchas (stukjes stokbrood met allemaal lekkere dingen op) en patatas bravas. Na nog wat geshopt de hebben in de winkelstraat van Valencia besloten Kimberly en ik rond 19u de trein terug te nemen naar huis. 


Zondag 22 februari 2015

Vandaag zouden we Moixent bezoeken, een stadje op ongeveer 1 uur rijden van Gandia. Zoals ik jullie al eerder vertelde hebben we dus een groepswerk voor Gestión pública en hiervoor zouden we dus Moixent bezoeken. We bezochten eerst een klein museum en reden daarna verder naar een hoger gelegen gebied waar we een rondleiding met een gids kregen. Ik had verwacht dat wij met z'n 5'en de enige toeristen zouden zijn, maar we kwamen in een groep van nog zo'n 15 mensen terecht. Jammer genoeg was het Spaans van de gids echt véél te snel en heb ik er dus niet zoveel van opgevangen. Na het middageten begonnen we met het filmen van Moixent. We moesten namelijk, in plaats van een presentatie in de klas, een filmpje maken, om dit dan te tonen in de les. Kimberly en ik speelden buitenlandse toeristen en de anderen waren de lokale gidsen. We beklommen nog een berg om te genieten van het uitzicht over Moixent. Toen we klaar waren met filmen, vertrokken we met de auto terug richting Gandía. Vlak voor we Moixent uitreden, was er een rotonde waar in grote letters MOIXENT op stond. Het leek mij dus een goed idee om, terwijl we hierrond reden, te filmen. Vlak na de rotonde stonden twee politiemannen die blijkbaar er niet mee konden lachen om op foto te staan. Ze sprongen in hun politiewagen en kwamen meteen achter ons aangereden. Ze staken ons voorbij, zetten hun lichten op en deden teken dat we langs de weg moesten gaan staan. Verontwaardigd zeiden ze dat ze absoluut niet op foto wilden staan en dat dat dus inbreuk op hun privacy was. Toen het dan ook nog om een filmpje bleek te gaan, werden we onmiddellijk gevraagd om dit te verwijderen. Na de papieren van de auto gecheckt te hebben konden we gelukkig, zonder verdere gevolgen, vertrekken. Al een chance dat ze er geen grotere problemen rond maakten, maar we hadden het toch even benauwd !



Woensdagavond besloten we na de les van Gestión pública om samen met zo'n 10 erasmusstudenten te koken en uit te gaan. We kookten eerst op het appartement van Chiara (een Duitse), maar telkens wanneer we de oven wilden opzetten, viel de stroom uit. Alles zat al in potten en pannen, maar we namen alles gewoon mee naar ons appartement. Daar hadden we geen enkel probleem met de stroom en konden we gezellig samen koken en eten. Daarna zijn we nog even naar Chiara's appartement terug gegaan en later naar de Varadero, de 'bekendste' bar van Grau de Gandía. Het was een toffe avond/ nacht die voorbij vloog !
Skypen met mama, Mirte en Zazo, eten en goed gezelschap !


Nog een laatste hoogtepunt van de week; ik heb kennis gemaakt met de 2 Hondurezen van in mijn les Geografía ! Na de les kwam een meisje naar mij toe en vroeg of ik naar Honduras geweest was. Hierna volgde een super leuk gesprek over Honduras, iets waar ik echt zo gelukkig van werd. Het is de eerste keer dat ik echte Hondurezen ontmoet sinds ik terug ben. Ze vertelde dat in Valencia een Hondurees restaurantje is, waar we zeker een keer naar toe moesten gaan. Ik sprong bijna een gat in de lucht bij het denken aan baleadas, platanos, tortillas con quesillo, frijoles, ... Ik hoop nu dus maar dat we dit effectief gaan doen, maar ik zal er werk van maken!

De rest van de week vloog voorbij. Ik hielp bij het in mekaar steken van het filmpje, werkte mijn taken af voor school, deed de was, ging naar de winkel, streek mijn kleren, poetste mijn kamer, ... Niet veel interessants dus. Ondertussen zijn we al meer dan een maand hier en ik moet zeggen dat de tijd echt super snel gaat !

Un beso,
Jellemieke



PD. Voor de geïnteresseerden onder jullie: hier is een link naar het filmpje voor Gestión Pública waar we zo lang aan gewerkt hebben. Het is wel in het Spaans, maar zo hebben jullie een beetje een beeld van Moixent.


PD. Ik heb een Spaanse gsm nummer vanaf nu! Op whatsapp zal dit automatisch veranderen maar voor het geval dat iemand mij gewoon wil sms'en is het:
0034 655 137 146