Hallo allemaal,
Ik schreef afgelopen maandag een blogbericht, maar de daarop volgende dagen zaten we jammer genoeg zonder internet. Ik post dus dit bericht alsof het maandag 16 februari is !
Veel leesplezier
7 en 8 februari 2015
Rond 16u namen we met zo'n 30
erasmusstudenten de bus naar het centrum van Gandia. Hier kregen we een
citytour, van Filip, een van de vrijwilligers van ESN, de erasmusorganisatie. Het
was wel nuttig om overal wat uitleg te krijgen, want we waren al eerder in
Gandia geweest, maar toen waren we een beetje verloren gelopen. Hierna kregen
we nog vrije tijd en spraken om 21.30 af om uit te gaan eten. Dit is dus echt
een Spaans uur, rond 14u eten ze middageten, rond 18u een vieruurtje en rond
22u avondeten. Tijdens onze vrije tijd in Gandia zagen we opeens allemaal
vrouwen, mannen en kinderen in kostuums voorbij komen. Er was een hele optocht
waarbij gedanst, gezongen en muziek gespeeld werd, wat wel leuk was om te
volgen.
's Avonds gingen we dus op
restaurant, wat wel heel gezellig was. Meer dan de helft van het restaurant
werd ingenomen door de Erasmus studenten. Als menu was er een salade,
calamares, pizza en een dessertenschotel. Toen we klaar waren met eten was het
al half 1 en gingen we door naar een lokale bar. Het was nog een leuke avond,
maar toch was ik blij toen we rond 4 uur naar huis besloten te gaan. De
volgende dag bracht ik in het zonnetje door op het strand, al lezend in een van
de boeken die ik mee bracht.
Op maandag hadden we geen les en
kwamen we samen voor een groepswerk van Gestión pública. Ik ben toch wel blij
dat we met toffe Spanjaarden in de groep zitten, want hierdoor gaat het werk
goed vooruit. De enige lessen die voorlopig echt interessant zijn, zijn de
lessen Spaans. We zijn maar een kleine groep, allemaal Erasmus studenten, en we
leren erg veel bij op korte tijd. Voor de rest gaat alles op school zijn gewone
gangetje, maar ik weet nog steeds niet welke leerkracht of leerlingen er in
welke les zullen zitten, omdat we voor elk vak in een andere klas zitten. Op
woensdagavond gingen we met enkele andere Erasmus studenten naar de 'cien
montaditos' of in het Nederlands 'honderd broodjes'. Een zalig zaakje waar je
dus kan kiezen uit 100 verschillende kleine broodjes, die op woensdag en
zondag, maar 1€ per stuk kosten. Alles was zooo lekker, waardoor ik op
ontploffen stond toen we naar huis gingen.
De les Frans was toch ook wel een
vreemde les. Niet dat het niveau zo hoog lag, helemaal niet zelfs, maar gewoon
omdat alle uitleg van de Franse grammatica dus in het Spaans gegeven werd. En
af en toe begon de leerkracht ook nog Valenciaans (de taal hier in Valencia) te
spreken, waardoor ik al helemaal in de war was. Al een chance dat de les niet
zo moeilijk was en ik over het algemeen toch nog kon volgen.
Nog iets anders dan school:
huishoudelijke taken. In het begin hadden we het vol goede moed over poetsen,
wassen, koken, strijken, ... Maar stilaan begin ik het al beu te geraken. Hoe
gemakkelijk is het om op vrijdagavond na een weekje kot de was de kelder in te
gooien en die op zondagavond weer mee te nemen, gestreken en alles? Wat een
luxe besef ik nu. Was sorteren, wassen, ophangen op een droogrek, het droogrek
's avonds binnenzetten, 's morgens weer buiten zetten, zorgen dat we niet
teveel wassen (want dan hebben we geen plaats om alles op te hangen en zijn we
gedwongen om heel de living vol te hangen met was), strijken, ... Om van het
koken nog maar te zwijgen. Mijn inspiratie om eten te maken was nooit erg
groot, maar nu moeten we continu beslissen wat we willen eten, inkopen gaan
doen,... Iets wat echt vermoeiend is. Gisteren probeerde ik echte
worteltjessaus à la mama te maken, maar dit draaide uit op een grote fiasco. Ik
begon goed, de worteltjes waren geraspt, het vuur stond aan, maar bij het
kruiden liep het mis. Toen ik een beetje zout op de worteltjes wou doen, schoot
het dekseltje eraf en belandde heel de inhoud van het zoutpotje in de saus (300
gr). Zo goed als we konden probeerden we het zout weg te scheppen. Nog steeds
was het echt ongelofelijk zout. We raspten nog zo'n 5 wortelen bij, maar ook
dit bleek niet te helpen. Via google kwamen we te weten dat suiker zout zou
neutraliseren, maar na minstens evenveel suiker als zout in de saus gedaan te
hebben, bleef de smaak nog steeds oneetbaar. Ook zou het volgens google helpen
om een rauwe aardappel in de saus te leggen, die het zout zou opnemen. We
waagden het, maar ook dit werkte niet. We probeerden als ultieme reddingspoging
een potje tomatensaus en Philadelphia bij de saus te doen, maar tevergeefs, de
saus bleef oneetbaar zoutig. Uiteindelijk besloten we dus gewoon om droge pasta
met gemalen kaas te eten.
 |
| de was her en der verspreid, de 1e keer strijken en 'JELLY' snoepjes ! |
14 en 15 februari 2015
Zaterdagmorgen stonden we al
vroeg op, we hadden namelijk buskaartjes gekocht om naar Denia, een stadje op
zo'n 40 km van hier, te gaan. Het beloofde mooi weer te worden en het leek ons dus
de perfecte dag om zo'n uitstapje te maken. Jammer genoeg mistten we onze bus
(ja, we hebben heel hard gevloekt) en wisten we dus niet goed wat te doen.
Terug naar huis gaan en beiden zitten kniezen op onze kamer was niet echt een
leuk vooruitzicht, dus besloten we om de knop om te draaien en gewoon de trein
te nemen naar Valencia.
Rond 12u kwamen we aan in
Valencia en na een toeristenkaartje bemachtigd te hebben, gingen we op tocht in
de stad. Al snel kwamen we aan een oude overdekte marktplaats, waar ze
ongelofelijk goed uitziend fruit, groenten, vlees en vis verkochten. Alles was
zo vers en het was dan ook een drukte van jewelste. Ik dronk een lekker
papayasapje, iets wat mij echt deed denken aan Honduras, want dat dronk ik daar
dagelijks. Na de markt hadden we allebei honger gekregen en besloten we dus op
zoek te gaan naar een leuk plaatsje om te eten. Op een gezellig pleintje vonden
we het perfecte restaurantje waar we een overheerlijke paella aten. Na het eten
was de siësta begonnen en de winkels zouden dus pas terug openen rond 17u.
Genoeg tijd om als echte toeristen de stad te verkennen dus. We verkenden een
groot deel van de stad, maar na een tijdje kwamen we erachter dat we rondjes
liepen. Gelukkig is Valencia mooi genoeg om de dingen 2x te zien. Aan avondeten
hadden we niet echt behoefte, want die middag hadden we genoeg gegeten voor de
rest van de dag. We namen de trein terug naar huis en ik was blij toen we om
21u terug thuis waren.
Op zondag hadden we weer een
rustig dagje, ik ging weer wat lezen op het strand en kuierde wat door de
straatjes van Gandia.
16 februari
Vandaag kwamen we weer samen voor
het groepswerk van Gestión pública en daarna hadden we les van geografie. Deze
bestond eruit om 2 uur aan een stuk, plaatsen op te zoeken op google earth en
deze op te slaan. Erg interessant was het niet, maar de tijd ging wel snel
voorbij, dus dat is ook al iets.
Voor de rest maakten ik wat
huiswerk en maakten we het appartement ontvangstklaar, morgen komt namelijk ons
eerste Belgisch bezoek: Sofie, een vriendin van op school in Mechelen. Ik kijk
er al heel erg naar uit om haar terug te zien!
Un beso,
Jellemieke
